ΔΠρΤρίπολης 105/2018: Η πλαστότητα πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης δεν δικαιολογεί εξ αντικειμένου την ανάκληση της άδειας παραμονής του συντηρούντος

5. Επειδή, … η συνδρομή της ύπαρξης συγγενικού δεσμού με αλλοδαπό που κατοικεί νομίμως στην Ελλάδα επί δύο τουλάχιστον έτη αποτελεί, πλην άλλων, αναγκαία προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας εισόδου για οικογενειακή συνένωση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 28 του ν. 2910/2001. Τούτου έπεται ότι η βεβαία διαπίστωση από την οικεία διοικητική αρχή της έλλειψης της ανωτέρω ιδιότητας, λόγω επιγενομένως διαπιστωθείσης πλαστότητας του εκ του νόμου απαιτούμενου πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης, δεν δικαιολογεί, εξ αντικειμένου, την ανάκληση χορηγηθείσης άδειας παραμονής για παροχή εξαρτημένης εργασίας του συντηρούντος αλλοδαπού λόγω μη συνδρομής αναγκαίας προϋπόθεσης για τη χορήγηση ή ανανέωση της άδειας, δεδομένου ότι το εν λόγω δικαιολογητικό δεν είναι κρίσιμο κατά τα σχετικά άρθρα 21 και 22 του ίδιου νόμου (επιχείρημα από ΣτΕ 4148/2012). […]

7. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη και με το ανωτέρω δεδομένο, της επιγενομένως διαπιστωθείσης πλαστότητας του μεταφρασμένου πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης, ήτοι μη κρίσιμου δικαιολογητικού για τη χορήγηση και ανανέωση της άδειας παραμονής για παροχή εξαρτημένης εργασίας, που είχε περαιτέρω υποβληθεί προκειμένου να διεκπεραιωθεί υπόθεση μη σχετική με την ανακληθείσα … άδεια παραμονής του αιτούντος, η αιτιολογία της επίμαχης ανάκλησης, η οποία εχώρησε με την προσβληθείσα ενώπιον του Δικαστηρίου …/25.5.2005 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, παρίσταται μη νόμιμη, κατά τα βασίμως αν και εμμέσως προβαλλόμενα στο εισαγωγικό δικόγραφο. Μόνη δε η επίκληση, εκ μέρους της Διοίκησης της υποβολής των μνημονευθέντων δικαιολογητικών (πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης και αντίστοιχης μετάφρασης) και της διάταξης του άρθρου 43 του ν. 2910/2001 δεν συνιστά έστω λόγο δημόσιας τάξης της περ. α΄ της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου δικαιολογούντα την ανάκληση της άδειας που είχε χορηγηθεί στον αιτούντα, δεδομένου, μάλιστα, ότι, με την προσκομιζόμενη από αυτόν 2385/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ναυπλίου, ο τελευταίος αθωώθηκε από την σχετική κατηγορία της απόπειρας υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης (πρβλ. ΣτΕ 105/2013).

8. Επειδή, τούτων έπεται ότι πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη. Παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως.